Wartość pH podłoża jest bardzo ważna, ale również jednym z najczęściej źle interpretowanych czynników.
Roślina transportuje pierwiastki przez wodę. Dlatego niezbędne jest, aby pierwiastki były dostępne do optymalnego wchłaniania, co zależy od wartości pH podłoża.
Na przykład, jeśli pH w strefie korzeni jest zbyt wysokie, pierwiastki takie jak fosfor, mangan i bor są wchłaniane znacznie mniej efektywnie.
To prowadzi do długotrwałych niedoborów tych pierwiastków i może powodować poparzenia liści z powodu nadmiaru w podłożu. Przy każdym podlewaniu pierwiastki te są ponownie dodawane, nie wchłaniając się, co powoduje ich kumulację.
Jeśli pH jest zbyt niskie, optymalne wchłanianie wszystkich pierwiastków również nie jest możliwe, co prowadzi do podobnych niedoborów i objawów „poparzeń liści”.
Najlepsze pH dla prawie każdego podłoża mieści się w zakresie 5,0–6,2.
Nie dotyczy to włókna kokosowego jako medium.
W kokosa, jeśli pH spadnie poniżej 5,4, włókna zatrzymują miedź i nie uwalniają jej do korzeni rośliny.
Pomiary pH
pH należy mierzyć w samym podłożu, a nie w pojemniku ani w wodzie odpływowej.
W systemach hydroponicznych lub NFT najlepiej pobrać niewielką ilość wody z podłoża za pomocą strzykawki i zmierzyć jej pH.
Dla podłoży ziemnych lub kokosowych użyj specjalnego elektronicznego miernika pH do gleby. Jeśli go nie masz, weź wilgotną próbkę około pół godziny po podlewaniu, delikatnie ją ściśnij w dłoni i wsuń miernik pH. To uwolni wystarczającą wilgoć do dokładnego odczytu.
pH zależy od zdolności buforowania podłoża i wody (zawartość wodorowęglanu). Jeśli bufor jest całkowicie pełny lub pusty, pH może szybko zmienić się w górę lub w dół.
Wiele problemów z niskim pH można łatwo skorygować, dodając nowe składniki buforujące do podłoża.
Gdy gleba lub kokos są odpowiednio traktowane wysokiej jakości nawozem i dobrym buforem, podłoże może przetrwać lata.